Let the games begin!

Hi there!

Wow, wat gat de tijd snel! Het is alweer bijna een maand geleden sinds ik iets van mezelf heb laten horen. De tijd vliegt voorbij door al de leuke dingen die ik de afgelopen periode heb mee mogen maken.

Waar te beginnen, waar te beginnen... Ik heb zoveel meegemaakt dat ik niet eens meer weet waar het allemaal begon en waar ik mijn laatste blog geëindigd ben. Maar ik ga m'n best doen om mijn belevenissen in de juiste volgorde en op een leuke manier aan jullie te vertellen.

Nadat ik mijn vorige blog erop had gezet is het allemaal pas echt begonnen. Vier weken geleden begon ik met mijn stage bij Snow Sports NZ, hier in Wanaka. Mijn eerste week daar verliep erg rustig. Ik was elke dag op kantoor en kreeg verschillende 'kleine' taken die uiteindelijk een stuk groter uitvielen. Een van deze opdrachten van het opzoeken van alle freeski en snowboard evenementen van de verschillende bergen en deze op de site van Snow Sports NZ te plaatsten met een kleine tekst erbij. Ik dacht dit wel even in een dag voor mekaar te hebben, maar uiteindelijk heb ik er drie volle dagen aan besteed.

Mijn eerste werkweek mag ik eigenlijk niet eens een week noemen. Vrijdag had ik namelijk al 'vrij' om samen met Dineke en twee NZ vrienden (Nick en Jana) naar Queenstown te gaan voor 'night skiing' op Corenet Peak (één van de verschillende bergen hier). Nu zijn er twee dingen die niet helemaal kloppen aan de woorden 'night skiing'. Ten eerste kan het beter 'evening skiing' genoemd worden, omdat je een lift pas koopt om van 4 uur 's middags tot 9 uur 's avonds te mogen skiën. En ten tweede ben ik geen skiër, maar een boarder. Ik noemde het dus 'evening boarding' :) Maar goed, om dit verder even buiten wegen te laten, het was echt super om lekker te kunnen boarden in de avond. Heerlijk rustig, prima piste en verse sneeuw. Wat wil je nog meer? Na het snowboarden zijn we Queenstown in gegaan voor een drankje. En ik wil nu al weer terug. In een bar in QT hebben ze namelijk 'teapots'. Dit is een theepot met daarin een gemixt drankje waar je shotjes uit schenk. Er zijn verschillende smaken teapots te verkrijgen, maar mijn favoriet is 'skittles'. En ja, het smaakt naar skittles! Loved it! Nadat de theepotten op waren zijn we terug gegaan naar het hostel waar we overnachten en zijn we lekker gaan slapen. De volgende dag zijn we na brunch en Despicable Me 2 (die ik al een keer had gezien, maar hij is zo leuk dat ik hem nog wel een keer wilde zien) terug gereden naar Wanaka.

In de tweede week van mijn stage was er iets bijzonders: my birthday!! Eindelijk ben ik tiener-af en tiger-aan :P Twintig jaar alweer! Deze verjaardag was anders dan andere verjaardagen. Normaal zit ik lekker in het zonnetje thuis en komen er vrienden en familie langs om mijn verjaardag te vieren. Maar deze verjaardag moest ik overdag gewoon werken op Cardrona (het skigebied op de berg) voor het adaptive program (...hierover later meer...). 's Avonds ben ik met Dineke, Sofia en Nick mijn zelfbedachte 'birthday diner tour' gaan uitvoeren. We begonnen bij Amigos voor de beste nachos van het dorp, daarna zijn we voor het hoofdgerecht naar The Cow gegaan om pizza te eten. Aan het toetje zijn we niet meer toegekomen. We zaten zo vol dat we hebben besloten een drankje te doen als afsluiter.

Het was op 15 augustus trouwens ook de eerste dag van de Wintergames. Dit is een groot wintersport evenement die op verschillende bergen hier in Nieuw Zeeland plaatsvind. Tijdens de Wintergames kunnen atleten zich kwalificeren voor Sochi. Er zijn veel verschillende disipines zoals alpine, crosscountry, freeski & snowboard halfpipe en slopestyle. Op Cardrona waren alle freeski en snowboard evenementen en ik mag mezelf een lucky basterd noemen om hier onderdeel van te zijn geweest. Ik heb namelijk vier dagen gewerkt als vrijwilligers tijdens de Wintergames. De ene dag was ik een runner, de andere dag was ik een start marshall en weer een andere dag was ik de assistant venue manager. Ik heb dus alle verschillende facetten van de evenementen meegekregen: de competities kijken (freeski slopestyle, snowboard slopestyle, freeski halfpipe en snowboard halfpipe), atleten ontmoeten, meehelpen in de organisatie en volop genieten. Ook al zat het weer niet altijd mee, ik vond het super leuk om deel te mogen zijn van de Wintergames.

Na de wintergames stond het volgende evenement al weer op het programma: de IPC World Cup op Mt. Hutt. Dit evenement werd georganiseerd door Snow Sports NZ en met name door Jane, mijn stagebegeleidster. IPC staat voor International Paralympic Comittee. Deze World Cup was dus voor atleten met een beperking. Ook hier konden zij zich kwalificeren voor Sochi.
Samen met Dineke en heel veel andere medewerkers van Snow Sports NZ zijn we afgereisd naar Methven (zoek maar op in Google maps waar dat ligt) om te helpen tijdens dit evenement. We verbleven in de logde van Ian, medewerker van Snow Sports, die samen met zijn vrouw een eigen logde runt. Dineke en ik mochten hadden bij dit evenement veel meer verantwoordelijkheid dan bij de Wintergames. We waren namelijk 'gate judges'. Dit houdt in dat je tijdens de runs van de atleten moet kijken of ze wel goed door de poortjes heen gaan. Als ze dit niet doen, omdat ze bijvoorbeeld vallen, is dat een fail en beoordeelde ik dat ze gediskwalificeerd waren. Bij de Super G en Giant slalom was dit niet heel moeilijk, maar bij de slalom had ik toch wel veel moeite om te zien of ze goed door de poortjes gingen. Gelukkig is alles goed gegaan en heb ik mijn taak als 'gatekeeper' goed vervult.
Ik mag niet vergeten te melden dat de atleten van Nieuw Zeeland (Adam en Corey) en onze eigen Nederlandse toppers het erg goed hebben gedaan tijdens dit evenement. Corey heeft goud en brons binnengesleept en heeft zichzelf gekwalificeerd voor Sochi. Adam heeft brons behaald en had zich met eerdere wedstrijden al gekwalificeerd voor Sochi. De Nederlandse zitskiër KJ heeft goud en zilver behaald en Anna heeft brons en zilver binnengehaald. Zij waren beide al gekwalificeerd voor Sochi en dus tijdens de paralympische spelen te zien!
Het waren super goede condities voor de atleten en een heerlijk zonnetje voor mij. Kortom, een geslaagd evenement waar ik deel heb van mogen uitmaken!

Nadat we weer terug waren uit Methven heb ik, na een hele mooie maand samen, afscheid genomen van Dineke. Haar stage periode bij Snow Sports NZ zat erop en nu is het aan mij om haar taken over te nemen en het adaptive program te runnen.

Na de drukte van alle evenementen, heb ik nog geen rust gehad. Ik ben de afgelopen dagen erg druk geweest met het regelen van het adaptive program. Mijn voornaamste taak hierin is het regelen van vrijwilligers voor de 'disabled' mensen. Wanneer ik een aanvraag krijg van iemand die wil skiën, ga ik op zoek naar een passende vrijwilliger. Dit klinkt helaas makkelijker dan het is. Ik ben hierbij afhankelijk van mijn vrijwilligers en moet het allemaal goed managen om iedereen op het goede moment op de berg te krijgen. Gelukkig ben ik voor dit werk vaak te vinden op Cardrona en heb ik genoeg tijd om zelf te boarden (wat ik totaal niet erg vind). Ik vind het wel heel leuk om te doen en krijg er ook veel waardering van de mensen voor terug.
Naast het werk op de berg ben ik soms ook te vinden in het kantoor. Haha ja, je leest het goed, SOMS. Hier regel ik de adaptive memberships en heb ik verschillende kleinere dagelijkse taken. Ze houden me dus lekker bezig bij Snow Sports NZ!

De evenementen van de afgelopen weken hebben me doen beseffen dat ik een grote passie heb voor wintersport en dat ik hier zeker meer mee wil gaan doen. Ik weet nog niet precies in wat voor opzicht, maar dat komt allemaal nog wel. I <3 Snow!

Toen ik eindelijk dacht dat dit verhaal nu maar eens een einde moest krijgen, besefte ik me dat ik nog helemaal niks heb verteld over mij nieuwe 'thuis'. Ik heb een kamer (nou ja, kamer...) gevonden in de buurt van mijn stage adres en niet te ver van het centrum. De garage van dit huis is omgetoverd tot slaapkamer, waar ik mezelf de eigenaar van mag noemen. Het is een prima kamer met alles erin wat ik nodig heb. Verder heb ik leuke huisgenoten en voel ik me al redelijk thuis hier in Nieuw Zeeland.

Ik hoop dat ik jullie met dit verhaal een beetje een beeld heb kunnen geven van mijn afgelopen maand hier in Nieuw Zeeland. Ik weet nu al dat ik zoveel ben vergeten te vertellen, maar afgelopen periode is super druk geweest en kan dus nog wel een paar uurtjes doorgaan om dat uit te typen.

To be continued...

Heel veel liefs vanuit NZ! :)